"Αιώνιοι" φοιτητές στα Ελληνικά Πανεπιστήμια

Φίλοι και φίλες,

Οι περισσότεροι από εμάς ενημερωθήκαμε για τις πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με την έναρξη διαγραφής φοιτητών που έχουν ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο όριο σπουδών από τα μητρώα των σχολών. Πιο συγκεκριμένα το Πολυτεχνείο της Κρήτης μάλιστα ξεκίνησε την διαδικασία αποστέλλοντας επιστολές σε αυτούς τους φοιτητές, ζητώντας να ενημερώσουν εγγράφως αν προτίθενται να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Μάλιστα στο ΤΕΙ Λάρισας ξεκίνησαν και οι πρώτες σπουδαστικές κινητοποιήσεις υπό την μορφή καταλήψεων.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι δυο:

1ο. Δημιουργούν όντως πρόβλημα οι ¨αιώνιοι" φοιτητές? Ποιοι πλήττονται περισσότερο από αυτό το μέτρο?

Η πραγματικότητα είναι ότι μετά την παρέλευση του ελαχίστου κατά σχολή χρόνου σπουδών (4 ή 5 ετών) συν μια παράταση ενός ή δυο ετών, παύουν οι (πενιχρές) επιδοτήσεις στους φοιτητές, όπως το πάσο και το φοιτητικό Internet.
Επιπλέον, ακόμα και στις σχολές όπου η φοίτηση περιλαμβάνει εργαστηριακές ασκήσεις, και κατ' επέκταση συνεπάγεται υψηλό κόστος, καθώς απαιτούνται αναλώσιμα, αντιδραστήρια, απασχόληση ερευνητικού και διδακτικού προσωπικού κ.ο.κ, αυτές γίνονται -ως γνωστόν- μόνο σε εν ενεργεία φοιτητές. Εκ των πραγμάτων η παρουσία των αιωνίων φοιτητών έγγειται κατά κύριο λόγο στην εμφάνισή τους κατά τις εξεταστικές περιόδους, με μηδενικό κατά συνέπεια κόστος.
Επιπλέον υπάρχουν πολλές περιπτώσεις εργαζόμενων φοιτητών, οι οποίοι λόγω της δουλειάς τους, και παρά την επιθυμία τους, αδυνατούν να ολοκληρώσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα τον προπτυχιακό κύκλο σπουδών τους. Λογικό είναι ότι η εφαρμογή αυτού του μέτρου να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την ήδη δυσχερή τους κατάσταση.

2ο. Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος εφαρμογής αυτού του μέτρου?

Τα όσα ανέφερα απάνω, είναι λογικό ότι είναι σε γνώση των νομοθετούντων. Ποιούς όμως "στόχευε" αυτός ο νόμος? Κατά την προσωπική μου άποψη, παρ' ότι δεν αναφέρεται, ο πραγματικός στόχος είναι οι "φοιτητοπατέρες".....
Όσοι έχουμε φοιτήσει σε Ελληνικά Πανεπιστήμια, γνωρίζουμε την ύπαρξη μεγάλων σε ηλικία ατόμων, ανήκοντα σε φοιτητικές-κυρίως αριστερές- παρατάξεις. Τα άτομα αυτά έχουν καθοδηγητικό ρόλο, καθώς ως πιο έμπειρα κατευθύνουν τους νεότερους σε ηλικία και ενθουσιώδεις φοιτητές σε διάφορες μορφές κινητοποιήσεων. Επίσης τα άτομα κατά κανόνα συμμετέχουν στις φοιτητικές εκλογές και μετέπειτα στις εκλογικές διαδικασίες εντός των Πανεπιστημίων (Πρυτανικές και Προεδρικές εκλογές κ.ο.κ). Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν ενδείξεις-αποχρώσεις απόπειρας συναλλαγών, όπου "φοιτητές" ζήτησαν (sic) ανταλλάγματα έναντι εκλογικής υποστήριξης....

Αυτή είναι η διαφθορά την οποία στοχεύει ο νόμος και αυτό είναι το καρκίνωμα που θα πρέπει κάποια στιγμή να αφαιρεθεί από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Τα παραπάνω σε συνδιασμό με ένα άλλο, επίσης σημαντικό μέτρο, την καθολική ψηφοφορία των φοιτητών για τα όργανα των Πανεπιστημίων και όχι μέσω "αντιπροσώπων", φαίνεται να δίνουν ένα τέλος σε αυτό το καθεστώς σήψης. Ωστόσο θα έπρεπε να ληφθεί περετέρω μέριμνα σχετικά με τους εργαζόμενους φοιτητές. Για παράδειγμα, με την προσκόμιση πιστοποιητικών (ασφαλιστικού φορέα, χαρτιά προυπηρεσίας), να διαχωρίζονται οι εργαζόμενοι από τους "επαγγελματίες" φοιτητές, διευκολύνοντας τους πρώτους, με αύξηση του χρόνου σπουδών και όχι μόνο........

Αυτά τα ολίγα, και περιμένω τα σχόλιά σας..............